De vier jaargetijden is een cyclus van vier vioolconcerten gecomponeerd door Antonio Vivaldi. Hij voltooide dit werk in 1723. De vier jaargetijden is Vivaldi’s bekendste werk en behoort tot de populairste werken uit de klassieke muziek.
Het gevoel van De vier jaargetijden van Vivaldi legt tevens parallellen naar ons dagelijks leven en onze levensloop. Dit was dan ook hetgeen Bügel inspireerde tot het schrijven van een serie van vier gedichten, voor elk seizoen uit het leven één. Nu het derde deel in het vierluik: de herfst.
Herfst
Na de brandende hitte van de zomer komt er nu een tijd,
waarbij veel, veelal ongemerkt, aan je voorbij glijdt.
Was in de zomer het leven ruig en vlug,
In de herfst van je leven, keert de rust weer terug.
De kinderen de deur uit, weer leven met z’n twee,
vaker samen op pad, omdat het kan, schat ga je mee?
De herfst van je leven begint omstreeks je vijftigste jaar.
Nog 17 jaar werken, dan ben je ook op dat punt klaar.
Met het vallen van de bladeren, valt er steeds meer op zijn plek,
die herfst, waar je tegenop keek, is nog niet eens zo gek.
Wat dacht je van je sociale leven,
daar wordt een enorme boost aan gegeven.
Activiteiten te over, geen club is te gek,
passief of actief, aan mogelijkheden geen gebrek.
Op maandag biljarten, op dinsdag naar de tennisbaan,
woensdag klaverjassen en op donderdag moet je naar de fotoclub gaan.
De vrijdag- en zaterdagavond even gezellig samen naar het café,
zondag uitslapen dan een rondje wandelen of fietsen zo rond een uur of twee.
In de herfst van het leven waar de klok langzamer tikt en slaat,
kom je tot de conclusie dat de intensiteit veel dieper gaat.
Meer tijd voor elkaar, meer tijd voor de leuke dingen in het leven,
zaken die je louter en alleen vreugde en plezier zullen geven.