Het leven is geen kleurplaat!

luiekleurplaatMisschien een ietwat rare kop boven dit blog. Maar de kop dekt wat mij betreft geheel de lading van het blog dat volgt. Is het jou ook wel eens overkomen dat anderen beter weten wat er speelt in je leven dan jijzelf? Bügel bemerkt dat regelmatig in zijn leven. Iedereen vormt zichzelf een mening. Dat mag! Dat is juist goed. Alleen hieraan kleven ook gevaren.

Voorop gesteld…. niets menselijks is Bügel vreemd, dus ook hier maakt hij zich zelf schuldig aan. Al probeert hij er zich steeds meer bewust van te worden en op dit punt duidelijk een andere koers te varen. Maar tussen voornemen en uitvoering liggen wel eens een paar obstakels waardoor het wat langer duurt. Maar het begint bij het herkennen. Daarna de vraag stellen aan jezelf waarom doe ik dit en dan ben je al een stuk dichter bij de oplossing.

Waarom deze kop boven dit blog? Als mensen zijn wij geneigd, als we niet het complete plaatje in beeld hebben, om de rest zelf in te vullen. Bügel vergelijkt het wel eens met het maken van een zwart-wit puzzel. Je hebt een aantal stukjes en aan de hand van die stukjes vorm je je een idee hoe het totaalplaatje eruit moet komen te zien. Afhankelijk van het aantal stukjes wat je hebt is dit een bijna onmogelijke opgave.

Maar hoe vaak gebeurt het niet dat we, in een conflictsituatie, onze mening baseren op de informatie van één kant? Te vaak! We verschaffen ons slechts enkele puzzelstukjes, maar creëren wel een beeld van de situatie. De vervolgstap van ons handelen is dat we aan de hand van het door ons gecreëerde beeld op zoek gaan naar bevestiging. Want een zwart-wit puzzel is natuurlijk niets, daar moet ook nog wat kleur in komen.

Nu hebben wij als mens de gave om alles te kunnen kleuren zoals wij denken dat het hoort. Er zijn namelijk altijd wel verbanden te leggen die jou beeld van de puzzel en de door jou bedachte kleur daarbij onderschrijven. Maar ja een mooi vergezicht van een prachtige kust van Ierland zou nu zomaar kunnen veranderen in een favela (een sloppenwijk) ergens in Brazilië. Want op beide plaatjes zal de lucht blauw zijn….. en als dat je enigste stukjes zijn kan je dus alle kanten op met je gedachten en meningen.

De moraal is eigenlijk te vangen in één woord: communicatie. Door met een open blik meerdere kanten van het verhaal te horen, ben je in staat om twee keer zoveel puzzelstukjes te verzamelen. Met die stukjes ben je beter in staat om het daadwerkelijke plaatje in te vullen en kan je zelfs overwegen om hier en daar wat kleur aan te brengen.